نیوجرسی. آریزونا کالیفرنیا. میشیگان در حالی که بقیه ما در چند هفته آخر دسامبر از حیوانات کباب شده و شامپاین لذت می بردیم، اعضای کمیسیون های مستقل و دو حزبی جابجایی در آن ایالت ها در حال تکمیل کار بر روی ترسیم خطوط جدید کنگره بودند. در واقع، تا روز سه‌شنبه این هفته (زمانی که کمیته مشورتی منطقه نیویورک قرار است نقشه پیشنهادی نهایی کنگره خود را به مجلس بفرستد)، همه کمیته‌های تغییر جهت کنگره به جز یکی انجام خواهند شد.
طرفداران دولت خوب مدتهاست که از تشکیل کمیسیون هایی برای تغییر جهت قوه مقننه ایالات متحده حمایت کرده اند و استدلال می کنند که کمیته ها کارت هایی را ایجاد می کنند که به جای منافع حزبی در خدمت مردم هستند. اما اکنون که خروجی آنها را دیدیم، می‌توانیم این عبارت را آزمایش کنیم: آیا کمیسیون‌های توزیع مجدد با نویز این چرخه مطابقت دارند؟ به طور کلی، همه چیز مختلط است: کمیسیون ها نقشه های منصفانه تری نسبت به مجالس ایالتی ایجاد کرده اند، اما نه لزوماً نقشه های رقابتی تر. آنها همچنین بیش از یک بار نتوانستند به توافق برسند.
بر اساس دو معیار کلی برای یکپارچگی کارت، کارت‌های کنگره صادر شده توسط کمیته‌ها (یا دادگاه‌هایی که وظایف کمیته‌های شکست خورده را بر عهده گرفته‌اند) نسبت به کارت‌های صادر شده توسط قوه مقننه، مغرضانه‌تر هستند. به عنوان مثال، از شش ایالت کمیسیون با حداقل سه ناحیه کنگره، پنج ایالت دارای کرسی متوسطی هستند که شاخه چریکی FiveThirtyEight در 3 درصد نسبت به کل ایالت است. (استثنا کلرادو است، جایی که میانگین نقطه آن 5 امتیاز قرمزتر از ایالت است.)
وقتی از شکاف‌های کارآمدی کارت‌ها عبور می‌کنید شگفت‌انگیزتر است، که معیاری است برای اینکه کدام حزب آرای «از دست رفته» کمتری دارد (یعنی آرایی که به پیروزی یک نامزد کمک نمی‌کند). همه ایالت ها به جز یک کمیته با حداقل سه منطقه کنگره دارای اختلاف کارایی 5 نقطه یا کمتر هستند، در حالی که نقشه های ترسیم شده توسط شرکت کنندگان چریکی زیاد پارتیزان. (تاکنون، هر ایالت تحت کنترل دموکرات ها با حداقل سه شهرستان دارای تفاوت در کارایی D + 13 یا بیشتر است، در حالی که همه ایالت ها به جز یک ایالت تحت کنترل جمهوری خواهان با حداقل سه شهرستان دارای تفاوت در کارایی R + 7 هستند. یا بیشتر.)
اکثر کمیته ها نقشه های صادقانه ای از کنگره تهیه کردند
میانگین مکان و تفاوت در اثربخشی (دو معیار یکپارچگی کارت) کارت‌های جدید کنگره، از جمله اینکه چه کسی فرآیند تغییر مسیر را کنترل می‌کند، تا 21 ژانویه 2022، ساعت 5:00 بعد از ظهر.
| وضعیت▲▼ | چه کسی کنترل می کند تغییر جهت▲▼ | میانه صندلی▲▼ | بهره وری شکاف▲▼ |
|---|---|---|---|
| آیووا | آر | D + 5 | R + 42 |
| یوتا | آر | D + 1 | R + 29 |
| آرکانزاس | آر | R + 2 | R + 21 |
| کارولینای شمالی | آر | R + 11 | R + 20 |
| گرجستان | آر | R + 15 | R + 16 |
| اوکلاهما | آر | D + 2 | R + 16 |
| تگزاس | آر | R + 12 | R + 15 |
| ایندیانا | آر | R + 10 | R + 12 |
| آلاباما | آر | R + 4 | R + 10 |
| کنتاکی | آر | R + 9 | R + 7 |
| کلرادو | کمیسیون | R + 5 | R + 2 |
| میشیگان | کمیسیون | R + 2 | زوج |
| ویرجینیا | دادگاه | R + 2 | D + 2 |
| آریزونا | کمیسیون | زوج | D + 2 |
| نبراسکا | آر | D + 8 | D + 3 |
| کالیفرنیا | کمیسیون | D + 3 | D + 5 |
| ایلینوی | ه | R + 2 | D + 13 |
| نیوجرسی | کمیسیون | D + 1 | D + 16 |
| ماساچوست | ه | R + 5 | D + 16 |
| مریلند | ه | R + 6 | D + 16 |
| اورگان | ه | R + 3 | D + 17 |
| نوادا | ه | D + 6 | D + 19 |
| نیومکزیکو | ه | R + 3 | D + 39 |
یک استثنا در میان ایالت های کمیسیون نیوجرسی است که نقشه آن تفاوت در کارایی D + 16 دارد که نشان دهنده یک سوگیری شدید طرفدار دموکراسی است. اما کمیسیون نیوجرسی دقیقاً مدلی از غیر حزبی نیست. دوازده عضو از 13 عضو آن مستقیماً توسط قانونگذاران ایالتی یا احزاب سیاسی (شش دموکرات، شش جمهوری خواه) انتخاب شدند و پس از شکست در مورد سیزدهمین عضو تابستان گذشته، دادگاه عالی نیوجرسی ترجیحات دموکرات ها را نامزد انتخاب کرد. کمیته در نهایت (و قابل پیش بینی) در نقشه ای که توسط دموکرات های کمیته ترسیم شده بود، 7-6 رای داد.
با این حال، عدالت چریکی تنها یک راه برای سنجش کیفیت نقشه است. دیگری این است که نقشه چقدر به بادهای سیاسی تغییر می کند (که با تعداد مناطق رقیب اندازه گیری می شود). و در این جبهه، ارائه کمیسیون ها همین طور بود. تنها 8 درصد از مناطق مورد استفاده در این چرخه انحرافی (9 مورد از 109) دارای شیب چریکی بین D + 5 و R + 5 هستند که نشان می دهد که آنها بسیار رقابتی هستند. این همان سهم مجالس مقننه ای است که به شدت رقابتی هستند: 8 درصد (12 از 159). با این حال، صادقانه بگویم، با بدتر شدن قطبی شدن، تعداد کشورهای رقابتی در کنگره برای چندین دهه در حال کاهش بوده است، روندی که فقط کمیته ها نمی توانند آن را معکوس کنند. علاوه بر این، کمیسیون ها موفق به ایجاد تعداد بیشتری شدند قدری مناطق رقابتی (شاخه های چریکی بین D + 15 و R + 15). سی و سه درصد از مناطق مورد بهره برداری (36 از 109) حداقل تا حدودی رقابتی بودند، و این سهم به طور قابل توجهی بیش از 21 درصد از مناطق تصویب شده قانونی (33 از 159) بود.
اما همانطور که کمیسیون نیوجرسی نشان داده است، یک درس بزرگ از چرخه تغییر مسیر 2021-22 این است که همه کمیسیون های تغییر مسیر یکسان ایجاد نمی شوند. به طور کلی، چهار نوع کمیسیون وجود دارد: مستقل، سیاسی، دو حزبی و مشورتی. و از این میان، کمیسیون‌های مستقل بازتوزیع (آنهایی که کمیسیون‌های آنها مستقیماً توسط سیاستمداران انتخاب نمی‌شوند) موفق‌ترین کمیسیون‌ها در این چرخه بودند. چهار کمیسیون مستقل کشور (آریزونا، کالیفرنیا، کلرادو و میشیگان) که تا حد امکان از فشار چریک ها جدا شده بودند، نه تنها برخی از منصفانه ترین نقشه های این چرخه را ترسیم کردند، بلکه کار خود را بدون دراماتیک تکمیل کردند. تنها در آریزونا تنش در کمیسیون ظاهر شد و تنها پس از ترسیم نقشه.
با این حال، نمی توان همین را برای کنتیکت، اوهایو و ویرجینیا گفت. وجه اشتراک این کشورها چیست؟ خود سیاستمداران کمیشنر هستند، که آنها را به بیشترین کمیسیون های حزبی برای جابجایی ولسوالی ها در کشور تبدیل می کند. دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در کمیسیون‌های تغییر مسیر منطقه در هر سه ایالت نتوانستند روی نقشه کنگره برای این چرخه به توافق برسند، و این روند را به نهاد بعدی (دادگاه‌های عالی ایالت کانکتیکات و ویرجینیا، مجلس قانونگذاری اوهایو) منتقل کردند.
در مورد کمیسیون هایی که سطح حزبی آنها بین این دو افراط است - آنهایی که کمیشنرانشان مستقیماً توسط سیاستمداران انتخاب می شوند، اما خودشان سیاستمدار نیستند، چطور؟ شاید تعجب آور نباشد که این کمیسیون های دو حزبی نتایج متفاوتی داشتند. از یک سو، کمیسیون در آیداهو و مونتانا به خوبی پیش رفت. (با این اوصاف، مطمئن نیستم که موفقیت آنها چیز زیادی به ما بگوید. آیداهو و مونتانا هر کدام فقط دو ناحیه کنگره دارند و ترسیم خط آن چندان دشوار نیست. علاوه بر این، هر دو ایالت قرمز یکپارچه هستند، که احتمال زیادی وجود دارد که هر کدام دو جمهوری‌خواه را در مجلس انتخاب کنند، صرف نظر از اینکه خطوط چگونه کشیده می‌شوند.
از سوی دیگر، کمیسیون دو حزبی واشنگتن تقریباً فروپاشید و کمیسیون های سیاسی را به آتش کشید، اگرچه دیوان عالی ایالات متحده در نهایت آنها را نجات داد. در ابتدا، به نظر می رسد کمیسیون کارت هایی را تأیید کرده است که هنوز قبل از پایان مهلت مقرر در اختیار مردم قرار نگرفته است (نقض قوانین جلسات علنی). با این حال، روز بعد، کمیسیون اعلام کرد که ضرب الاجل را برای چند دقیقه از دست داده است و روند نقشه برداری را به دادگاه عالی واشنگتن ارسال کرد. در پایان دادگاه حکم داد که کمیسیون به طور اساسی به وظایف خود عمل کرده و نقشه ای را که کمیسیون ترسیم کرده بود پذیرفت. (نقشه هنوز در معرض تجدید نظرهای جزئی توسط قانونگذار واشنگتن است، اما قرار است در اوایل فوریه به قانون تبدیل شود.) در نهایت، ما در بالای آنچه برای کمیته دو حزبی نیوجرسی رخ داد، هستیم: ضرب الاجل، روند دقیق بود و انجام شد. کارت صادقانه نده
در نهایت، کمیته‌های مشورتی توزیع مجدد - آنهایی که کارت‌هایی را به مجالس مقننه ارائه می‌کنند که ملزم به پذیرش آن نیستند - نیز گزارش موفقیت آمیزی داشتند. قانونگذاران آیووا و مین در نهایت نقشه های پیشنهادی کمیته مشورتی مربوطه خود را پذیرفتند. با این حال، در آیووا، نقشه ای که به تصویب رسید، تفاوت زیادی در اثربخشی جمهوری خواهان داشت، و در مین، یک اکثریت فوق العاده دو حزبی از قانونگذاران برای تأیید کارت لازم بود، بنابراین اکثریت دموکرات در مجلس قانونگذاری نمی توانست پیشنهاد خود را به عنوان پیشنهاد اعمال کند. قانونگذاران جمهوری خواه در آیووا می توانند انجام دهند. نقشه‌هایی که در نهایت در نیومکزیکو و یوتا معرفی شدند، نیز شبیه به یکی از پیشنهادات کمیسیون هر ایالت بودند، اما در هر صورت، آن پیشنهاد، گوسفند سیاه در گروه بود، که به نفع حزب حاکم بود. همچنین به نظر می رسد که قانونگذار نیویورک همه پیشنهادات کمیته ایالتی را رد کند. فرمانداران مریلند و ویسکانسین نیز کمیته‌های بازسازی تشریفاتی را برای تحت فشار قرار دادن مجالس قانونگذار خود برای تولید نقشه‌های منصفانه‌تر تشکیل دادند، اما قانونگذار حتی ملزم به این نبود. در نظر گرفتن پیشنهادات آنها، بنابراین جای تعجب نیست که آنها نیز نادیده گرفته شدند.
از آنجایی که در دهه گذشته هجومی به یک عبارت خانگی تبدیل شده است، اصلاح طلبان به تغییر مسیر کمیسیون ها به عنوان راه حل اشاره می کنند. در نتیجه، برخی از کمیسیون های تغییر مسیر جدید قبل از سال گذشته در 9 ایالت معرفی شدند. اما نتایج فرآیند توزیع مجدد در سال‌های 2021-2022 در کشورهای کمیسیون یادآور خوبی است که کمیسیون‌ها نوشدارویی نیستند. این مهم است که آنها چگونه کنار هم قرار می گیرند و چقدر قدرت به آنها داده می شود - چیزی که دفعه بعد که کمیته توزیع مجدد در ایالت شما پیشنهاد می شود باید به خاطر داشته باشید.
[ad_2]
مقالات مشابه
- بیشتر باران ممکن است در فلوریدا به عنوان سیستم باعث می شود راه خود را از شمال; شانس کم برای گرمسیری توسعه
- آبی Wahoos Airbnb برای باز کردن طولانی مدت به عنوان تیم تلاش می کند برای جبران میلیون در پیش بینی زیان
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- Molino Girl Scout honored for saving the lives of her mom and grandmother
- پزشکان با انگیزه های هر دو سلامت قصور نگرانی در هنگام سفارش و آزمون های اضافی
- لباس بتمن برای ۹ سال با کیفیت بالا
- برنامه ریزی مجدد سیستم ایمنی بدن درمان کودک مبتلا اغلب کشنده عفونت قارچی
- Pensacola رئیس پلیس میسازد چشم انداز برای برنامه بهداشت روان برای افسران
- UCLA در اخبار 1 ژوئن 2020
- کردم COVID-19 آنتی بادی? اهدای خون و پیدا کردن