چرا من نه جشن چهارم جولای

در یتن گردن, NY, تعطیلات هستند به آرامی گرفته شده. عید کریسمس, چهارم جولای — شما نام آن را و وجود دارد بیش از حد بالا جشن. عید پاک در سال جاری برای مثال درگیر یک مرد در یک نامعقول بزرگ لباس اسم حیوان دست اموز پرتاب آب نبات به مردم متری از بالای یک firetruck. شاخ blared برای ساعت ها در پایان کودکان فریاد زد در شادی و قهوه-حمل پدر و مادر در تلاش برای کشف کردن که چرا هفت آتش آلارم بودند صدایی همه در یک بار.

چهارم جولای است و حتی بدتر. جمعیت جمع آوری در یتن گردن جاده شهر خیابان اصلی قروچه با هیجان به عنوان آنها منتظر بسیار پیش بینی رژه را آغاز کند. رشد خانواده من همیشه در لانگ آیلند برای چهارم جولای. ما ایستاده slathered در کرم های ضد آفتاب و مسلح با بطری های آب در مقابل خانه با رنگ سبز کرکره: پدرم خانه دوران کودکی. ما خواهد جرثقیل گردن ما در صدای شاخ و تشویق به عنوان اولین ماشین decked با رنگ قرمز سفید و آبی نورد پایین خیابان. بعدا خواهد آمد جانبازان جنگ جهانی دوم و خانم ها در مسخره بنفش کلاه که خود را بالا جزر و مد Hatters یک اردک سفید که قات با خوشحالی به او راهپیمایی در مقابل اداره پلیس. هنگامی که کامیون های آتش نشانی وارد آنها پرتاب آب نبات در ما و از بند باز کردن خشم از شیلنگ آب در گناه تماشاگران. ما می خواهم به بازگشت به ایستگاه اتش نشانی برای cookout ما کلاه بیس بال پر آبنبات چوبی و smarties. ما می خواهم به طرز ماهرانه اجتناب از ميانگين پیر مامور اتش نشانی که همیشه overpoliced بستنی سبد خرید و سپس به خانه منتظر آتش بازی. "این مثل این است که یک تکه از مد افتاده Americana" Rep. توماس Suozzi (D-NY) گفت: روزنامه های محلی یک سال.

و آن است. 1950s ایستگاه واگن بنفش قلب و پرستاره آگهی ها یادآور میهن پرستی از دیگر عصر; شهرهای کوچک مانند ایتون گردن رنج می برد فوق العاده در طول جنگ جهانی دوم و جنگ کره و مردم محلی تبدیل به عادت کرده اند به جشن تلاش خود را پسران و برادرزاده به سمت آزادی. پدر بزرگ من مبارزه در کره و برادران خود را مبارزه در نرماندی; میهن پرستی چسب است که دارای جوامع مانند این با هم. و آن را آسان به وطن پرست در یک شهر است که 98.13% سفید. مردان سفید پوست بودند حزب اصلی نشان داده شده در اعلامیه استقلال, زمانی که ایالات متحده آمریکا اعلام کرد خود را یک ملت — به طور موثر به استثنای بردگی مردم و زنان و غیر مالکان و دیگر اقلیت ها.

بنابراین من احساس ویژه وطن پرست. من به خصوص علاقه مند در جشن تعطیلات در اطراف محور آزادی از سرکوبگر دولت وقتی که آزادی نیست یک واقعیت برای بسیاری از مردم در این کشور است. به نظر می رسد کاملا ساده و بی تکلف به احترام به آزادی ها و حقوق به عنوان آمریکایی ها زمانی که بسیاری از مردم در حال مبارزه با نژادپرستی نظاممند است که در کشور ما — یک موسسه است که مانع آزادی برای بسیاری از آمریکایی ها. نه به ذکر است این بیماری همه گیر کوروناویروس را به پیوستن به یک جمعیت از مردم خوشه در یک جاده باریک کاملا خطرناک است.

من تنها نیستم من بی میلی به جشن; یک نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو در بر داشت که 83 درصد از آمریکایی ها نمی احساس افتخار کشور خود در حال حاضر. هیچ کس به نظر می رسد در brandishing یک پرچم آمریکا و اعلام عشق خود را برای ملت خود — نه زمانی که مردم سیاه و سفید به قتل توسط پلیس در یک تقریبا به صورت روزانه. علاوه بر این رئیس جمهور حاضر به اذعان به مشروعیت Black Lives Matter جنبش و riles تا نژادپرستان روزانه به نام میهن پرستی. اگر میهن پرستی مترادف با نژاد پرستی, من نمی خواهم هر چیزی برای انجام با آن. نه به ذکر است برگ برنده را از دست داده و coronavirus همه گیر است هیچ چیز ارزش جشن گرفتن. در این سال بوده است در هر دو انتخابات ریاست جمهوری و در سراسر کشور شکست بی حد و حصر جبهه و که به نظر من نه شایستگی رژه.

شب دیگر در شام مادر بزرگ من اعلام کرد که به دلیل COVID-19 رژه خواهد بود بسیار کوچکتر این سال است. این امر عمدتا تشکیل شده از مردم ایستاده در خود دقت مرتب جلو, چمن, تکان دادن در آتش آنها به عنوان زوم بر روی کامیون خود را. مردم از یتن گردن به مراتب بیشتر در رابطه با COVID-19 از آنها با ادامه نبرد علیه نژادپرستی — احتمالا به دلیل آفریقایی آمریکایی ها را تشکیل می دهند تنها 0.22% از جمعیت این شهر. من متوجه شده ام که وقتی افراد یا جوامع خود نیستند به طور مستقیم تحت تاثیر یک مشکل مانند نژادپرستی و خشونت پلیس آنها درمان آن بسیار منفعلانه. بی جا بلیط سرعت در حال مسئله اصلی ایتون گردن ساکنان را با پلیس! Coronavirus کنار من شرط می بندم که اکثریت ساکنان را محکوم نژادپرستی اما مردد به انجام هر چیزی که می آید در واقع به لغو این رژه به نام نژادی عدالت است.

من چیزی جز خاطرات از چهارم جولای. بخشی از من مشتاق برای روز صرف در جهل سعادتمند خیس در شیلنگ آب و محکم فشار یک موشک پاپ, پوشش گوش من به عنوان آتش فوران عملا در بالا از من است. اما, من به دنبال به جلو به یک بازتابنده چهارم ژوئیه یک روز وقتی که من می تواند به حفر کردن عمیق تر به تاریخ از کسانی که نه به نمایندگی تحت اعلامیه استقلال. ما نمی توانیم پاک کردن گذشته; با این حال ما می توانیم کار برای تبدیل چهارم جولای به یک تعطیلات آموزش و پرورش و انعکاس است که در آن ما بحث و یادگیری در مورد مردم محروم از اصلی رویای آمریکایی از استقلال است. من برنامه ریزی در هدایت من خشم و خستگی با این تعطیلات و کشور به طور کلی — به تماس های تلفنی, درخواست, ایمیل ها و کمک های مالی به طوری که شاید روزی ما قادر خواهد بود به جشن آزادی همه مردم است.

تماس با سوفیا Peyser در speyser21 'در' spenceschool.org.