داده های جدید در مورد سلاح های بازیابی شده در مورد افزایش خشونت در سال 2020 چه چیزی می تواند به ما بگوید؟

از لحاظ تاریخی، کاهش و جهش در فروش اسلحه به شدت با تعداد سلاح‌هایی که اخیراً خریداری شده توسط پلیس در یک سال معین کشف شده است، مرتبط نبوده است. دانیل وبستر، مدیر مرکز پیشگیری و سیاست خشونت با اسلحه در دانشگاه جان هاپکینز، گفت: داده‌های محدود موجود نشان می‌دهد که فروش اسلحه پیش‌بینی ناقصی از بازیابی تعداد اسلحه‌هایی است که اخیراً خریداری شده است: در 10 سال گذشته، اسلحه فروش بدون افزایش متناسب در بازیابی در مدت زمان کوتاه تا جرم افزایش یافت. به طور مشابه، فروش تسلیحات اغلب کاهش می یابد در حالی که بازیابی افزایش می یابد.

وبستر گفت که متغیرهای اضافی احتمالاً در تغییر تعداد سلاح ها در زمان کوتاه تا جنایت کشف شده و ردیابی شده توسط پلیس نقش دارند. اما او خاطرنشان کرد که از آنجایی که محققان فقط به داده‌های ردیابی کل دسترسی دارند، دیدن این متغیرها دشوار است. او گفت: «در حالت ایده‌آل، شما مایلید بین جنایاتی که توسط کسانی که اسلحه خریداری کرده‌اند و جنایاتی که به سمت افراد دیگر انجام می‌شود، تفاوت قائل شوید. قانون فدرال در حال حاضر ATF را از اشتراک گذاری داده های ردیابی دقیق با عموم محدود می کند.

اریک لانگ نکر، سخنگوی ATF، گفت که گمانه زنی در مورد دلیل افزایش بازیابی در کوتاه مدت به جرم توسط آژانس، "نامناسب" خواهد بود.

جیم بوئرمن، رئیس پلیس سابق کالیفرنیا که به عنوان کارشناس ارشد در مرکز سیاست جنایی مبتنی بر شواهد خدمت می‌کند، گفت که اگرچه داده‌های جدید ممکن است شواهد قانع‌کننده‌ای مبنی بر ارتباط علی بین فروش اسلحه و جرم و جنایت، سلاح‌ها ارائه نکنند، اما اهمیت تحقیقات بیشتر. «داده‌هایی مانند این بیشتر سؤال می‌پرسند تا پاسخ دهند، اما این یک فراخوان آشکار برای جرم‌شناسان برای انجام تحقیقات در این زمینه است».

با این حال، تحقیقاتی که ما داریم نشان می‌دهد که رونق فوری دسترسی به سلاح‌های گرم تقریباً همیشه منجر به اوج‌های مربوط به خشونت می‌شود.

دکتر گارون وینتموت، که سرپرست برنامه تحقیقاتی پیشگیری از خشونت در دانشگاه کالیفرنیا دیویس است، گفت که از اینکه بزرگترین افزایش دسترسی به سلاح گرم در تاریخ دست به دست هم داده و خشونت را به موازات آن افزایش داده است، تعجب نکرده است.

اما تا کنون، تیم او برای یافتن یک رابطه علّی تلاش کرده است. در ماه ژوئیه، او و شلایمر مقاله‌ای را با هم نوشتند که به دنبال بررسی تأثیر، در صورت وجود، رونق فروش این بیماری همه‌گیر بر جرایم خشن بود. ارتباطی پیدا نکرد در عوض، آنها به این نتیجه رسیدند که بیکاری، نابرابری اقتصادی و فاصله گذاری فیزیکی تشدید شده توسط همه گیری، پیش بینی کننده های بسیار قوی تری برای افزایش خشونت هستند. یافته‌ها با نظریه‌های محققان، فعالان پیشگیری از خشونت و مجرمان سابق در مورد علل اصلی خشونت با اسلحه مطابقت دارد.

وینتموت گفت که یافته های او نباید اهمیت داده های جدید ATF را تضعیف کند. او اشاره کرد که مطالعه او فقط انجمن های سطح ایالت را ارزیابی می کند و قبل از انتشار داده های ATF در مورد زمان وقوع جرم تا سال 2020 منتشر شد.

"ممکن است رتبه بندی آماری مشارکت های هر یک از آنها دشوار یا غیرممکن باشد [phenomena] وینتموت گفت: «تا زمانی که خشونت افزایش یابد، انجام دهید. اما نکته اصلی این است که اگر تحقیقات قبلی به تأخیر بیفتد و افزایش دسترسی به افزایش خشونت مرتبط باشد، زمان بسیار دشواری در پیش خواهیم داشت.»

دانیل ناس در این گزارش مشارکت داشت.