فیلم در قرنطینه: 'Django Unchained,' 'دو پاپ,' 'فریس بولر بعد خاموش'

توصیه می کنیم فیلم ما را به تماشای با استفاده از این فرم است که همچنین تعبیه شده در پایین مقاله ما.

مقدمه:

سلام! ما علامت و Nitish و ما (مانند بسیاری از شما به ما امید) تمرین های اجتماعی فاصله برای کمک به جلوگیری از گسترش coronavirus. ما می دانیم که این فوق العاده استرس زا زمان برای بسیاری از مردم که بسیاری از شما در حال صدمه توسط ویروس در یک راه یا دیگری. بنابراین ما فکر می کنیم می خواهم چیزی که امیدوارم به روشن کردن خلق و خوی. ما در حال رفتن به تماشا و بررسی فیلم های موجود در جریان سیستم عامل است. ما ستون منتشر خواهد شد (تقریبا) هر چهارشنبه. ما امیدواریم که که شما می توانید همراه خود را برای ما ارسال افکار و توصیه می کنیم فیلم هایی که دوست دارید و یا می خواهید به تماشای. بهترین شانس را به همه شما در این تلاش ،

• 

"Django Unchained" (منتشر شده در سال 2012; تماشا us on May 4, 2020)

غربی فیلم اکشن توسط کوئنتین تارانتینو. ما را به تماشای آن را در Netflix بکشد!

علامت گذاری:

ما در بازبینی کوئنتین تارانتینو پس از مخلوط و با کمال تعجب uncontroversial — واکنش ها به "حرامزادههای لعنتی." و امروز ما نه تنها به بحث در مورد تارانتینو عجیب و غریب کارگردان سبک (که من همیشه تلاش) اما ناراحت کننده موضوع برده داری نیز هست. این خواننده عزیز یک مشکل بررسی به نوشتن آن را به عنوان ... می تواند ما را در بازگشت به انیمیشن?

من از ذهن نیست که این چالش ، زیرا تا آنجا که لنت نقره ای رفتن من می گویند که "Django Unchained" بسیار خوب ، من آن را بسیار دوست دارم.

مجموعه ای در جنوب عمیق قبل از جنگ داخلی این مدرن روز اسپاگتی غربی به شرح زیر جنگو برده که می یابد خود را در زیر کارآموزی دکتر کینگ شولتز. یک شکارچی فضل. در ازای Django کمک شولتز کمک های مالی Django آزادی خود و سپس کمک به او را در یک ماموریت خطرناک: به جنگو را Broomhilda از بی رحم کشت و زرع صاحب Calvin Candie.

خوب من همکار Nitish (با وجود او بسیار شرجی و نظرات در "Secret of NIMH"... و من اصرار بر مبارزه با او در مورد آن) بسیاری از نقاط درخشان در مورد تارانتینو. و او خلاصه تا افکار من کاملا: "باراک اوباما،" اما این لزوما بد نیست. من تا به حال مسائل با "حرامزادههای لعنتی" — و به حد "Once Upon a Time In Hollywood" — از آنجا که این سبک رو در این راه از روایت است. در حالی که وجود دارد مقدار زیادی از مهارت و خلاقیت در این تصاویر که من نمی تواند کمک کند اما درک من اغلب ترک تجربه بدون داشتن احساس هر چیزی. اما در اینجا نیست.

در حالی که تارانتینو تمایل به گسترش فیلم های خود را نازک — با تمرکز بر روی چندین و حاشیه مربوط به طرح خطوط — "Django Unchained" نگه می دارد و داستان آن ساده است. ما دو شخصیت اصلی به دنبال یک narratively حمایت دیگر. ما یک تبه کار اصلی (خوب از لحاظ فنی دو). و همه درگیر یکپارچه است در این طرح با یک هدف یا به عنوان یک دارایی یا یک مانع است. گفتن یک داستان و تمرکز بر روی گفتن آن را به بهترین توانایی خود را موثر تر از تلاش برای گفتن سه یا چهار بدون زرق و برق ، آن را ساده به نظر می رسد در حقیقت اما تفاوت سرسام آور است. در اینجا سبک — همه این خنک عکس, کسانی که بیش از حد بالا زوم-ins و حتی ثابت و unapologetic خشونت — احساس به عنوان اگر آن است که کمک داستان و نه در نظر گرفتن دور از آن.

آنچه من در ابتدا کمی بیشتر تضاد بر این بود که این فیلم به تصویر کشیده شدهاست. "Django Unchained" هیچ راز آن بازنگری طبیعت, هر چند به نظر می رسید قرار دادن شاهد این واقعی و بسیار حساس مسائل به تصویر کشیده در چنین خارق العاده راه. این یک چیز برای دیدن یک دسته از نازی ها دریافت inhumanely و وحشتناکی قتل عام از طریق لنز از فیلمسازی سحر و جادو ... این دیگر برای دیدن این اتفاق می افتد به در برده است.

و من که آن را به معنای بود و وحشتناک. که نقطه است. و به عادلانه ترین قتل است اختصاص داده شده به-صاحبان. اما دیدن یک داستان تخیلی نسخه واقعی تاریخی خشونت (و گوش دادن به اندازه کافی N-واژه ها را به مارک تواین افکار دوم) انجام بیش از آسیب خوب است ؟ به صداقت, من هنوز هم ساخته شده ذهن من اما با درنگ در این ایده من شروع به فکر می کنم از ضد استدلال که من فکر می کنم با توجه به ارزش. تارانتینو با استفاده از فیلمسازی به عنوان یک سلاح — و در اینجا آن است که در مؤتلفه برده-داشتن جنوبی.

مدیر خود گفت: "من می خواستم به انجام فیلم که در مقابله با امریکا وحشتناک گذشته با برده داری و چیزهای اما آیا آنها مانند وسترن اسپاگتی" و "مقابله با همه چیز را که امریکا هرگز در برخورد با دلیل آن را از آن شرمنده و کشورهای دیگر واقعا نمی مقابله با, چرا که آنها احساس نمی کند و آنها حق دارند." این کمک قرار دادن همه چیز در چهار چوب برای من.

غربی نوع بحث برانگیز است امروزه. کابوی داستان تا حد زیادی مسئول برای یک آشکارا گلگون رنگ در امریکا تاریک ترین دوره و کمک به villianification از مردم بومی است. من نمی لذت بردن از آوردن این — من لذت بردن از وسترن خیلی! و در حال حاضر من احساس من که کسی که پیاده به دیزنی لند تنها به اذیت کردن بچه ها در مورد چقدر خوب ol' عمو والت ممکن است یک نازی. اما با وجود مشکلات خود وسترن شده اند غیر قابل انکار و موثر در تسخیر قلب مخاطبان. تصویر یک کابوی تنها ایستاده در برابر برخی از نفرت baddies یکی جذاب است. یک دلیل وجود دارد کابوی است کهنه راه خود را به پاپ-فرهنگ (persian).

اما در اینجا تارانتینو با استفاده از همان ابزار است که مسلما بیگانه در امریکا جمعیت اقلیت به جای نگه داشتن آنها را. تارانتینو طول می کشد آنچه که به طور معمول استفاده می شود به عنوان یک جشن امریکا در گذشته به جای انتقاد از آن است. نگاه ما به صاحبان برده از تاریخ ما به عنوان غربی خائنانی ... این وحشی irredeemable baddies که ما می خواهیم جنگو را به پایین. من اعتقاد دارم که آن موثر است برای دیدن این بارها نادیده گرفته و آمار و ارقام از تاریخ بر روی صفحه نمایش نقره رقص در اطراف راه رفتن متعصب bullseyes.

من در حال حاضر چه کوئنتین تارانتینو است برای رفتن با قدرت فیلمسازی. آن است که با شکوه و صنعت; آن است که یک ابزار قدرتمند است. و با سفت کردن خود اسکریپت — من می خواهم استدلال می کنند بیشتر از او معمولا — به اعتقاد من خود را سبک منحصر به فرد و چشم انداز رسیده است بیشترین پتانسیل. من حدس می زنم یک اسکریپت خوب واقعا کمک می کند.

علاوه بر آن خود غربی theme song, که باعث می شود همه چیز بهتر است. من می خواهم خودم غربی موضوع آهنگ. این است که در بودجه سردبیران ؟

Nitish:

من به شما شروع به خاموش با uncontroversial: علامت گذاری نیز باید خود غربی موضوع آهنگ.

در حال حاضر به جنجالی که در این فیلم این است که هر چیز دیگری. "چه جنجال?" شما ممکن است بپرسید. "چه بسیار بحث برانگیز در مورد یک اسپاگتی غربی عاشقانه فیلم در مورد یک فضل-شکار برده سابق در تلاش برای اتحاد دوباره با عشق از دست رفته با تظاهر به اینکه یک slaver خودش کارگردانی شده توسط یک مرد سفید پوست که فیلم های معروف برای پخش سریع و سست با رویدادهای تاریخی و اجتناب نکات دقیق وظریف به طور کامل و نوشت که خود بخشی از معروف ترین فیلم که در آن او بارها و بارها با استفاده از N-کلمه؟" شما برای یک لحظه مکث و سپس با سر اشاره کردن سر خود را: "آه که جنجال."

پس از تماشای این فیلم من نیست هر واضح تر. من احساس که من قرار است به یک نظر قوی در این فیلم اما من مشکل بدانند آنچه در نظر من است. خواننده من flummoxed.

من به شما شروع به خاموش با مسائل اساسی. این فیلم به کارگردانی هست. Django یکی از تارانتینو را بهتر شخصیت او را به تصویر کشیده و به طرز ماهرانه ای توسط Jamie Foxx. آن است که جای تعجب نیست آسان به ریشه برای برده های سابق او به عنوان شکار کردن گذشته خود معتادان به منظور نجات همسر خود را که به بردگی فروخته شد به عنوان یک راحتی ، Cristoph والس می کند که چیزی که او می کند که او را impeccably مودب و درجه یک و کشته شدن مردم در یک لحظه متوجه به جز این زمان او اسمی یک پسر خوب. لئوناردو دی کاپریو می دهد, سرد, دیوانه و عملکرد به عنوان یک بی رحمانه کشت و زرع مالک. کری واشنگتن نیز می دهد عملکرد عالی اما از آن است که متاسفانه استفاده قرارگرفته است.

نیز وجود دارد برخی از کلی صحنه های خنده دار. یک لحظه که در آن یک دسته از بچه ها در هود مسلح با مشعل تلاش برای حمله به قهرمانان ما اما آنها فرود به بحث در مورد چگونه eyeholes قطع شد بیش از حد کوچک است. وجود دارد برخی از صحنه های از مسهل خشونت مانند هر یک از صحنه های بی شمار که در آن Jamie Foxx رنگ دیوارهای مجموعه ای با سس گوجه فرنگی شبیه سازی خون و احشاء slavers.

و من به تارانتینو اعتبار: من فکر می کنم او در حال ساخت یک تلاش صادقانه برای دست و پنجه نرم کردن با خشونت برده داری. برخی از دلخراش ترین لحظات فیلم از ویژگی های وحشیانه درمان بردگان مانند زمانی که Broomhilda (کری واشنگتن) به او زخم در معرض سر میز شام به عنوان یک نوع از حزب کوکتل شکل از سرگرمی است. من از ریچموند, ویرجینیا که در آن متفق آثار هنوز بستر خیابان های ما. من هرگز فکر نمی کردم من می خواهم به نوشتن این کلمات بود اما صادقانه طراوت برای دیدن تارانتینو را تجسم خشونت در این فیلم است. او به تصویر کشیده slavers به عنوان وحشیانه دگرآزار پس از من صرف مقدار زیادی از زندگی من راه رفتن در اطراف یک شهر که در آن آنها به تصویر کشیده شده در سنگ مرمر سفید است.

اما به نظر من تارانتینو سبک واقعا mucks تا توانایی های خود را برای مقابله با موضوعی قطعات او علاقه مند است. خشونت آمیز خود مجموعه ای از قطعات بسیار مسخره بیش از این بالا که آن را در واقع رو به وخامت برخی از خوب کار مهم او در نشان دادن سیستماتیک خشونت بین افراد نهفته است. شخصیت ها caricatured به نقطه ای که آنها خود را از دست بدهند موضوعی سودمند است. لئوناردو دی کاپریو را Calvin Candie است تا به بالای خود را در جنون انجام کارهای بزرگ است که آن را شروع به احساس می کنم مثل هیچ راهی وجود دارد که یک انسان می تواند داشته باشد در واقع عمل مانند آن است. این یک مشکل است زیرا بسیاری از مردم به انجام عمل مانند آن است. نکات دقیق وظریف آن را باور یا نه مهم است. و تارانتینو قابل پیش بینی می اندازد و آن را از پنجره به بیرون. من می خواهم شما را تشویق به خواندن این قطعه توسط Lonnie دسته مورد راه که برده داری را به تصویر کشیده است در این فیلم. صرفا به ما نشان این واقعیت است که خشونت مرتکب شد در برابر بردگان کافی نیست; تارانتینو نیز تا به حال به بافت آن است.

و من فقط یاد گرفتم که تارانتینو ظاهرا تولید انواع خاصی از خشونت است. این "Mandingo دعوا" که در آن بردگان از مزارع مختلف مجبور شدند به مبارزه با مرگ ظاهرا نمی در واقع اتفاق می افتد. مردمی اگر یک مدیر احساس می کند نیاز به اضافه کردن بیشتر خشونت به برده داری, سپس آنها را به شدت از دست رفته خوانده شده را علامت. به طوری که ابتدا کمی در مورد صداقت.

یکی دیگر از قطعه مهم است که تارانتینو نتواند در دادن جان کری واشنگتن را Broomhilda چیزی معنی دار به انجام. او به عنوان یک کلیشه دوشیزه در پریشانی برای کل فیلم. موانع خود را فقط به عنوان شدید به عنوان جنگو را (اگر نه بیشتر) و این شرم آور است که او دریافت نمی کند بزرگتر تکه از فیلم.

بنابراین این فیلم یک شکست نگاری. چه چیزی باقی میماند ؟ تارانتینو تلاش برای ایجاد Django به یک نوع شخصیت افسانه ای "سریعترین اسلحه در جنوب." و من فکر می کنم او در این موفق. Django جذاب شخصیت او ساخته شده همه بیشتر سرگرم کننده توسط تارانتینو caricaturing بقیه جهان است که او را اشغال. با وجود عجیب و غریب, مربوطه به اهنگ صدا معجونی می رود که در میان خشونت وحشتناک که در واقع رخ داده است و مسخره تنظیم قطعه که شبیه چیزی از "بیل را بکش" این فیلم هنوز هم خیلی watchable با یک نتیجه گیری که در آن قهرمان موجب صرفه جویی در دختر. اما احساس می کند که اشتباه به من. از دیدگاه من تبدیل به یکی از بزرگترین جنایات تاریخی به مجموعه ای از یک shoot-em-up, حتی اگر shoot-em-up خجالتی نیست و دور از نشان دادن میزان جرایم است یک ایده خوب نیست. من می توانید تصور کنید که یک نسخه از این فیلم که کار می کرد خیلی بهتر اما این نیاز به مراتب متنوع تر و قادر به دست از کوئنتین تارانتینو است. که می شود گفت, من فکر می کنم شما باید آن را به قاضی برای خودتان.

• 

"دو پاپ" (منتشر شده در سال 2019; فیلم ما در روز 13 مه سال 2020)

یک زندگینامه, درام, فیلم توسط Fernando Meirelles. ما را به تماشای آن را در Netflix بکشد!

علامت گذاری:

در اینجا ما باید یکی دیگر از خواننده توصیه با Netflix اصلی "دو پاپ" که بود و لذت بخش نگاه به یکی از جهان ما را مقدس ترین چهره های خوب دو تا از آنها به عنوان یک ماده در واقع.

این فیلم بر اساس یک داستان واقعی ما را به پس از واتیکان نشت رسوایی سال 2012 که منجر (در میان بسیاری از چیزهایی) به unprededented استعفای پاپ بندیکت شانزدهم. او اعتقاد داشتند که رهبری او را تنها با کشیدن پایین کلیسا — و یا شاید فقط بیمار از موقعیت — برنامه های در حال عبور و نقش خود را پیشرفته تر frenemy کاردینال Bergoglio. مسئله این است که در حال حاضر او در واقع برای متقاعد کردن Bergoglio به توافق برسند.

من شخصا هستم نه چندان آشنا با دین است. من کلیسا رفتن خاطرات عمدتا شامل تماشای "دفاع" با کارکنان کلیسای محلی من به عنوان من حوصله بیش از حد به راحتی ... من آرزو می کنم من می توانم می گویند من توجه span رفت بهتر از آنجا. حتی به عنوان من نوشتن این نقد من پارانوئید در مورد گرفتن برخی از شرایط مخلوط کردن و احتمالا گرفتن smited در طول پیاده روی صبح به عنوان یک نتیجه. دین چیزی بود که من هرگز خودم در نظر گرفته است که همه علاقه مند در. به همین دلیل من با تعجب چگونه درگیر من در این فیلم تصویر از واتیکان است. این philosophes های معماری, سنت ها و شیوه زندگی روحانیت بالاترین ارقام داده شده در جزئیات باور نکردنی. ابتدای فیلم و به ویژه با تمرکز بر انتخابات از پاپ بندیکت بود به طوری واقعی, در واقع, که من در ابتدا فکر کردم این فیلم قرار بود یک فیلم مستند است. به عنوان داستان رفت و در من به احساس به عنوان اگر من می دانستم که این دو مرد نزدیک, و, که فهمیدم چقدر سنگین بندیکت استعفای واقعا بود. من نمی دانم هر یک از این مسائل قبل از, اما چیزهای جذاب!

در عین حال من نیز آگاه باشید از برخی از این انتقادات پس از این فیلم است. بسیاری ادعا می کنند "دو پاپ" بود و بیش از حد دوستانه با تصویر پاپ بندیکت. پس از همه, این کلیسا تا به حال انجام فاحش برخی از چیزهایی که در طول رهبری خود را و حتی با عدم آگاهی از این رویداد خود را (دوباره "VeggieTales") من احساس به عنوان اینکه روایت خار بیش از چند چیز مهم است. در برخی موارد این اجتناب ناپذیر بود. این فیلم نیاز به یک مقدار زیادی از دسترسی به روحانیت و به احتمال زیاد نیاز به جلو و برخی از مشت به منظور حفظ آن است. در بیشتر بدبینانه توجه Netflix بکشد به احتمال زیاد می خواهم برای جلوگیری از بیگانه پاپی عظیم زیر به منظور ... um حفظ مشترکین. هنوز هم من می تواند درک چگونه آن را ممکن است خارج از قرار دادن به برخی از به دیدن پاپ بندیکت به عنوان یک شایان ستایش قدیمی, پدر بزرگ یا پاپ فرانسیس به عنوان این نوع از سنت (هیچ جناس در نظر گرفته).

سپس دوباره آنتونی هاپکینز و جاناتان پرایس بازی خود را در بخش مربوطه به عنوان پدر بزرگ و سنت استادانه واقعا حمل این شخصیت مطالعه از خوب به عالی. در حالی که برخی ممکن است نا امید که "دو پاپ" در نهایت شد آنچه که من می تواند به نظر یک کمدی دوستان (منظورم اینه که برچسب کاملا مناسب اما با پایان این دو به معنای واقعی کلمه خوردن بال مرغ در حالی که تماشای یک بازی فوتبال), من نمی تواند کمک کند اما صحبت از چشم انداز. به عنوان کسی که با عدم ارتباط با دین (داشتن نه هر ظاهر مثبت یا منفی خاطرات با کلیسا) من شیفته بود به اندازه کافی در این فیلم فوق العاده جهت درگیر به اندازه کافی با آنچه که من آموخته ام در مورد پاپی و مفتون به اندازه کافی توسط این دو شخصیت به سادگی به بحث در مورد ایده های جالب و حلق آویز کردن با یکدیگر.

من درک می کنم این فیلم می توانست بیشتر شده است و اگر این چیزی است که شما در حال انتظار خواننده عزیز, پس از آن شما باشد ، من امیدوارم که شما دریافت کنید که در یک روز. اما به نظر من "دو پاپ" می شکند قالب به سادگی توسط انسانی چه من در ابتدا احساس می شود unapproachable آمار و ارقام. اگر بود که همه وجود دارد به این فیلم خواهد بود که به اندازه کافی برای من به آن توصیه می شود اما وجود دارد برخی از عالی فیلمسازی بستن آن همه با هم بیش از حد. نگه داشتن آنچه که من گفته ام در ذهن داشته اما قطعا آن را تماشا کنید. این یکی از فیلم های مورد علاقه از 2019.

Nitish:

Netflix بکشد "دو پاپ" یک فیلم خوب. آن را جذاب داستان از 2000 سال از دین تحت تکتونیکی تغییر در رهبری جدید به سرعت در حال secularizing عصر. فیلم با تمرکز بر رابطه شخصی بین پاپ بندیکت و پاپ فرانسیس با بازی آنتونی هاپکینز و جاناتان پرایس بود. این نکات در بزرگتر سوال در مورد نهادی پوسیدگی گناه و ایمان در دنیای مدرن اما من فکر می کنم آن را نمی کند و مقابله با این سطح از عمق که من را دوست دارند. "دو پاپ" است که به خوبی ساخته شده مطالعه شخصیت و سزاوار توجه شما است که برای, بسیار, اما من فکر نمی کنم آن طول می کشد گام بعدی که می توانست آن را واقعا بزرگ فیلم است.

من شروع خوب "دو پاپ." آنها خیلی خوب بازی آنتونی هاپکینز و جاناتان پرایس دو بسیار ماهر بازیگران را که یک چهره انسانی به افرادی که از نظر ایشان. پرایس می دهد پاپ فرانسیس مرتب کردن بر اساس مهربان پدر بزرگ پرنیان که فرانسیس شناخته شده تبدیل شده است با عشق خود را از فوتبال و پیتزا. اما پرایس است که رک و پوست کنده outshone توسط هاپکینز' عملکرد. هاپکینز بسیار جالب پاپ بندیکت با یک بی سر و صدا اقتدار و نکات خشم. به عنوان فیلم پیشرفت پاپ بندیکت تن شروع به تغییر و هاپکینز هنرمندانه می افزاید: عمق به تصویر خود را. هاپکینز' تصویر ظریف و غنی و پاپ بندیکت احساس می کند مانند یک بازی جذاب غم انگیز بود. هر دو شخصیت به خوبی ساخته شده و قانع کننده باشد. اسکریپت تنگ است و این باعث می شود دوستی خود را احساس آلی و واقعی است. این دوستی است که هسته اصلی این فیلم است.

یک قطعه مهم از فیلم را در زمان اجرا به آن اختصاص داده شده به پاپ فرانسیس سپس خوزه Bergoglio, backstory. این backstory در مورد اقدامات خود را در طول آرژانتین دیکتاتوری و سوء ظن بیش از راهی که او سعی به حرکت اخلاقی quandaries نگه داشتن سر خود را برای کمک به مردم و باز تر و تهاجمی با خود پشتیبانی می کند. این یک داستان باور نکردنی است که من تا به حال هیچ ایده ای در مورد. آن بازگویی است عمل کرده و به خوبی نوشته شده. اما من فکر می کنم که از آن استفاده شده است می تواند در یک راه موثر. داستان معرفی شده است به عنوان یک برش دور از یک سوال از پاپ بندیکت و موضوعی واردات است که واقعا فروختن. تصور کنید که من و شما با داشتن یک اختلاف شخصی من شروع به توضیح دهید که چگونه ارزش هایی که من اقدام در حال حاضر مطلع شدند یک تجربه آسیب زا از من گذشته و پس از آن من بیرون بکشد کامپیوتر و نمایش شما نیز تولید ویدئو با بازیگران پرداخت ایستاده در برای شخصیت های دیگر. این ممکن است به نظر می رسد مانند یک نوع عجیب و غریب, نقد, اما اگر شما به تماشای فیلم من فکر می کنم شما توافق می کنید که این واقعا فاجعه تا جریان. A. O. اسکات از نیویورک تایمز می گوید که این فیلم را بهتر است اگر آن را فقط "دو پاپ" صحبت کردن و من کاملا موافقم.

بنابراین در حال حاضر در مورد موضوعی مسائل است. این فیلم بسیار خوب شخصیت, مطالعه, اما من فکر می کنم که جالب ترین قطعه این فیلم هستند متاسفانه توسعه نیافته است. جذاب وجود دارد لحظه ای که در آن پاپ بندیکت نشان می دهد که او است که با داشتن مشکل شنوایی خدا و آن را احساس می کند که باید یک کلید موضوعی لحظه. آن را نادیده گرفت اما آن را احساس نمی کند مانند آن را توسعه داده اند به درستی. وجود دارد یک دسته از دیگر لحظات بود که: چیزی واقعا جالب اتفاق می افتد, اما آن را فقط احساس می کند مانند آن را علوفه برای ارتباط بین دو نفر. فاحش ترین مورد این است که عنوانی آمار و ارقام در حال بحث در مورد کلیسای کاتولیک جنسی-سوء استفاده رسوایی و ما در واقع نمی توانید به شنیدن هر چیزی را که پاپ بندیکت می گوید: در مورد این موضوع. آن را به نظر می رسد پذیرش ضمنی که مشکلات جدی از سوء استفاده جنسی در کلیسای کاتولیک است که اهمیت آن کمتر به داستان از زمان نسبتا واقعیت ساده است که این دو آمار و ارقام در مورد آن صحبت کرد. من نه فن.

من فکر می کنم بسیاری از این مسائل می تواند ثابت شده است بهتر ساختار داستان است. من می خواهم که با تمرکز بر تلاش برای کنار هم Bergoglio تجارب در آرژانتین با پاپ بندیکت تجارب با کلیسا. لحظاتی وجود دارد که در آن هر دو شک ایمان خود را که در آن هر دو باید به مقابله با نهادهای فاسد که در آن هر دو را دشوار اخلاقی موقعیت. من فکر می کنم که آنچه در فیلم می گذرد اما آنها تا به حال تقریبا تمام Bergoglio را backstory به عنوان یک تکه در وسط فیلم. با شکستن آن و توزیع قطعات که داستان در طول فیلم شما ممکن است قادر به جفت برخی از عناصر موضوعی با هم.

اما در عین حال دوباره من بودن بیش از حد سخت. من فکر می کنم این هنوز هم یک جاذب biopic با خوب نوشتن و خوب جهت نمونه, ظریف, عملکرد از یکی از اقدام نوابغ. قطعا ارزش وقت خود را, اما آن را به عنوان "راه دمشق" به عنوان من امیدوار بودم.

• 

"فریس بولر بعد خاموش" (منتشر شده در سال 1986; تماشا us on May 15, 2020)

یک فیلم کمدی توسط جان هیوز. ما را به تماشای آن را در Netflix بکشد!

علامت گذاری:

خواننده عزیز آیا شما تا به حال یکی از آن فیلم ها که شما احساس شما را می دانستند و حتی قبل از تماشای آن ؟ شما می دانید مانند یک مورد از سینما deja vu? من می دانم که من سهم عادلانه من از آنها.

در واقع این اتفاق افتاده و دوباره در طول این ماراتن بود اما به خصوص قوی با "فریس بولر روز خاموش است." وجود دارد بنابراین بسیاری از یاد صحنه, صوتی, نشانه ها و خطوط که burrowed راه خود را به آینده فیلم و تلویزیون است که حتی پس از اولین معرفی این فیلم احساس آشنا است. اما در یک راه خوب مانند که سرد, بهترین دوست, با گواهینامه رانندگی و معتبر ضبط و پخش. این است که به سادگی با قرار دادن فقط یک خوبی انجام کمدی.

Ferris Bueller یک نقشه دبیرستان ارشد که برای نهمین بار در این ترم تصمیم گرفته است به جست و خیز مدرسه به منظور بهترین استفاده را از وقت خود را قبل از فارغ التحصیلی. او همچنین طناب در گیر کردن بهترین دوست کامرون و دوست دختر خود را اسلون او به عنوان "قرض" کامرون پدر فراری و بررسی شیکاگو است. در حالی که همه خود را وسواسی دین از دانش آموزان رونی, اختصاص خود را به گرفتن Bueller در حالی که خواهر خود را در تلاش برای مجسمه نیم تنه او را به مادر خود. روح Candace فلین از "فینیاس و Ferb" قوی است با این یکی.

چندین توطئه های مختلف خطوط, مطمئن, اما آنها همگرا در اطراف یک رویداد اصلی ... Ferris Bueller تصمیم می گیرد به جست و خیز مدرسه. این یک راه هوشمندانه برای کراوات در یک آرایه ای از به ظاهر نامربوط روایات (در مقاله قبلی من نوشته شده است, من با اشاره به این روش به عنوان شیش-کباب سرایی). اما این طرح نقاط نیز درخشان گره خورده در اطراف یک موضوع واحد: نوجوانان در آزادی!

Jeanie (بولر خواهر) می رود از تلاش برای فشار برادر خود را به سیستم برای کمک به او را از لغزش دور. رونی نشان دهنده ظالمانه بزرگسالان که تلاش می کند برای تحمیل اراده خود بر روی دانش آموزان خود را به عنوان آشکار و inarguably شکست تبه کار. هنوز قلب داستان — از طریق تمام zaniness و با تکبر راه رفتن که داستان قطعا باعث می شود زمان برای این است که کامرون از آزادی از خود سمی ، شخصیت او arc است که تا کنون بیشتر پویا. در حالی که خود را ثابت اضطراب و ترس از پدر خود است که در ابتدا برای خنده اسکریپت به آرامی لایه برداری پشت لایه های کامرون زندگی آشکار چه غم انگیز آن را واقعا است. این باعث می شود خود را نهایی تفکیک و سپس تولد دوباره بسیار رضایت بخش است.

اما Ferris Bueller خود را نباید نادیده گرفت. در حالی که بهترین دوست خود را ممکن است گوشت شخصیت توسعه, Bueller نقش راکد شخصیت در بهترین راه — به عنوان یک تجسم از تم ها و احساسات فیلم مایل به انتقال است. Ferris Bueller است شورش و حمل داستان به عنوان یک عشق نامه ای به قدرت و آزادی ساله به احتمال زیاد می خواهید آنها را. او دسته بیشتر مواقع با یک ثابت و یک حس خوب از طنز به عنوان اینکه شهر شیکاگو خود را پیچیده در اطراف انگشت خود را. ثابت خود را شکستن دیوار چهارم — در حالی که همچنین بسیار موثر و جذاب کارگردان حیله — می افزاید: به قدرت ظاهری او به نظر می رسد به خوب بکار بردن. او شخصیت است که الهام بخش هر کس دیگری ... و من به عنوان به خوبی! من بیش از حد مایل به خزیدن از پنجره من در طول سخنرانی.

اعطا می توان آن را سخت به ربودن یک رژه با توجه شرایط فعلی ما, اما شما می دانید منظورم چیست. که "پیچ و تاب و فریاد" دنباله, راه, یکی از پر استرس ترین صحنه من شاهد بوده ایم در پی اجتماعی فاصله. این افراد در حال ایستاده شش فوت از هم جدا!

من ... بدست سمت ردیابی. عذر خواهی من خواننده عزیز یک کمدی بسیار دشوار است برای بحث در مورد بدون خراب جوک (که شما می دانید نوع از نقطه). اما من اعتقاد دارم که من و بعد فورا رفت واز نظر من در سراسر. این فیلم محصول باغی نوجوانان-روح 80s در همه, بهترین راه و آن قرار دادن یک لبخند بر روی صورت من در طول کل آن در زمان اجرا — حتی به عنوان من در حال حاضر در حال قراردادن برای من midterm! و با تکرار viewings من مطمئن هستم که لبخند نمی خواهد بازی hookie در هر زمان به زودی.

Nitish:

"فریس بولر بعد خاموش" است و یک نوع high-school شاهکار در مورد یک مرد جوان که تصمیم می گیرد به یک روز خاموش است. این روح crisply نوشته و کارگردانی خوبی. آن را به نگه داشتن یک لبخند بر روی صورت خود را در طول زمان اجرا. من برای اولین بار به تماشای این فیلم در دبیرستان زمانی که ما مدرسه به کلاس ارشد صبح و bused ما به سینما. من فکر نمی کنم کل وجود دارد مقدار زیادی از عمق وجود دارد. اما در حال حاضر زمانی که من به تماشای این فیلم دوباره (و به عنوان خوانده شده علامت گذاری افکار بر روی آن) من تمایل به مشاهده این فیلم خیلی بیشتر خیرخواهی و من صادقانه از آن لذت می برد بسیار کمی بیشتر بار دوم در اطراف. این مشکلات اما اجرای این فیلم باعث می شود تا برای آنها.

اول نوشتن خیلی تمیز.... Matthew Broderick را Ferris Bueller است که بی وقفه کاریزماتیک و او ارائه می شود خطوط با شادی نگرش است که باعث می شود شما او را دوست دارم و ریشه برای او تقریبا بلافاصله. مدرسه به تصویر کشیده که دلتنگ ظالمانه و ذهن بیحس کننده. وجود دارد یک دسته از قطعات کوچک به چگونه آنها به فروش این اما یکی از مورد علاقه های من است عملکرد معلم تاریخ. اگر چه unnamed معلم ارائه یک تخت و toneless تک صدایی پرسیدن سوال خود را اسیر مخاطبان ("هر کسی ؟ هر کسی؟"), اما drudging حق همراه به نقطه بعدی بدون مکث برای هر کسی که برای پاسخ به. آن اتحاد جماهیر شوروی در راه: معلمان تظاهر به آموزش دانش آموزان تظاهر به یاد بگیرند. امپراتوری شر از آموزش و پرورش است گروگان توسط conniving و سبیلوی اد رونی (با بازی جفری جونز) یک اصل است که طول می کشد یک نوع منحرف شادی در چشم انداز قادر به خراب کردن و فلک آینده. این هیچ جای تعجب است که فلک ما قهرمانانه شورشی تصمیم به ترک مدرسه در جستجوی لذت بخش تر مراتع.

فریس بولر طرح در داشتن سرگرم کننده در حال جذاب و هوشمندانه است. آنها تمرکز و آنها این فوق العاده استادانه "اقیانوس 11" نوع قطعه با ده ها تن از قطعات متحرک. در عوض, آنها نسبتا ساده است و آنها احساس مجزا دست یافتنی است. اگر فقط بیننده بود که عشق از زندگی به صرف یک روز از مدرسه آنها بیش از حد می تواند لیسیدن کف دست خود را به منظور رسیدن به بیمار به اندازه کافی برای اقامت در خارج از مدرسه و نه بیمار به اندازه کافی برای رسیدن به بیمارستان فرستاده شده.

من استفاده می شود به فکر می کنم که این فیلم شخصیت کار بسیار ضعیف اما پس از تماشای دوباره آن و خواندن چه علامت نوشت: من فکر می کنم آن را خیلی بهتر از من به آن اعتبار را. کامرون به نظر می رسد مانند واقعی شخصیت آرام اما قابل توجهی از موانع برای غلبه بر. ما هستیم گفت: از ابتدا که کامرون زندگی نیست اما ما به آرامی قطره ای-تغذیه شواهد از خانه شکسته و غفلت و سوء استفاده پدر. در شروع فیلم کامرون عملا ترس از سایه خود را و او را از یک بحث طولانی در ماشین خود را به عنوان اینکه آیا یا نه او باید صرف روز در خارج. در پایان فیلم او با بی میلی می پذیرد که آن را بهترین روز زندگی خود را و او در نظر دارد برای به دست گرفتن استقلال از پدرش. Ferris Bueller راکد است به عنوان خوانده شده را علامت می گوید: اما من فکر می کنم او تقریبا بیشتر از یک نوع نیروی شورش از یک فرد واقعی. در حالی که او را جذاب شخصیت در سمت راست خود بزرگترین سهم خود را به این فیلم از نظر روایت اثر است که او بر دیگران است.

این فیلم مشکل دارد هر چند. اگر این روایت هدف این است که به نشان می دهد که لذت بردن از زندگی می تواند منجر به آزادی را کمی توخالی توسط این واقعیت است که ما در حال برخورد با یک گروه سه نفره از, سفید, نوجوانان در بالا 10 درصد از درآمد توزیع انجام هر آنچه که آنها می خواهند با مجموع مصونیت از مجازات. کامرون در تلاش هستند اشاره کرد اما به وضوح به نظر می رسد محتمل و فلک' اقدامات نیز به نظر می رسد خودخواه در انعکاس. این بنیاد از همه شخصیت خوب کار می آید از ما نشان میدهد که اقدامات و عواقب و "فریس بولر روز" می رود از راه خود را به نشان می دهد که اقدامات لازم نیست که هر گونه عواقب. این فیلم در هسته خود است ممتاز نوجوان فانتزی با caricatured بد اصل و یک نوجوان قهرمان که پیروزی بر خستگی با یک پیش پا افتاده نازدار نگرش نسبت به جهان است. فلک' روح شورش است که یک کودک از نظر آزادی که در آن آن را به سادگی به معنی توانایی جلوگیری از بزرگسالان به شما گفتن چه باید بکنید. تمام چیزی که فقط نابالغ. بیشتر به شما فکر می کنم در مورد این فیلم بیشتر از آن رو به وخامت است.

بنابراین توصیه من: فکر نمی کنم در مورد آن. قرار دادن کنار این معایب این فیلم فقط لذت بخش است. آن را سرگرم کننده به خوبی عمل کرده و در این گفت و گو فوق العاده خوب نوشته شده است. این نوجوان رعد و برق در یک بطری تقطیر a 13-year-old فانتزی به یک تکیه خنده دار دانلود فیلم. این فیلم تقریبا PG-دارای تارانتینو با بارهای سبک و توهم از ماده است. بنابراین تماشای آن برای سبک. اما اگر شما می خواهید یک نوجوان داستان با کمی بیشتر گوشت بر استخوان من می خواهم پیشنهاد "بانوی پرنده."

با علامت نیویورک در mdyorkjr 'در' stanford.edu و Nitish Vaidyanathan در nitishv 'در' stanford.edu.

tinyurlis.gdu.nuclck.ruulvis.netshrtco.de