بازتاب از قلعه

ما حل و فصل به نیمکتها و صندلی کیسه ای حبوبات از Columbae سالن در حال حاضر ما در لباس خواب برای شب. آن را مارس 2017 من شرکت در یک جایگزین رخصتی بهار (ASB) سفر در مورد منطقه خلیج بحران مسکن. آن روز ما در حال حاضر می خواهم تبدیل به اوکلند بازدید سه های مختلف سازمان های غیر انتفاعی, بازگشت به پردیس پخته شده شام تمیز کردن و دوباره. اما ASB مترادف با مربا بسته بندی شده برنامه های سفر و اواخر شب مکالمات بنابراین ما هنوز هم تا به حال یکی دیگر از بازتاب جلسه به فشار در قبل از خواب آن شب. ما صحبت در مورد افزایش دره سیلیکون و جابه جایی از خانواده های کم درآمد بودند که مادام العمر ساکنان این منطقه است. در نهایت ما در زمان سوال از ما چگونه ممکن است مشکل را حل کند. یکی از همکلاسی های من پیشنهاد نمی به طور کامل در بذله گویی که ما فقط باید لغو استنفورد.

بسیاری از گروه جامعی در توافق است. من کاملا مطمئن شوید که چگونه به احساس. پس از هفت ماه در دانشگاه استنفورد, من در حال حاضر احساس دفاعی غرور برای من. مطمئن استنفورد کامل نیست, اما آن را یک موسسه آموزشی ؟ آن را نمی کند به انجام بسیاری از خوب برای جامعه ؟ من نمی چالش من همکلاسی من پیشنهاد اما با من گیر کرده — و از آن می ترسم. این تهدید من روشن-برش آرمان درک هدف من تحصیل در کالج. من همیشه برنامه ریزی برای حضور در یک مدرسه معتبر مانند دانشگاه استنفورد مهار دانش و ایجاد یک تغییر مثبت در جهان است. من همکلاسی نظر اشاره کرد چیزی ناراحت کننده که در مورد چشم انداز: دانشگاه استنفورد است همدستی در بسیاری از مشکلات که در آن ادعا می کند به تجهیز دانش آموزان خود را حل کند.

سه سال بعد من هنوز هم باور نمی کنم که لغو استنفورد یک پاسخ خوب به منطقه خلیج بحران مسکن — یا هر بحران دیگر که برای ماده. اما من در حال حاضر می دانیم که من همکلاسی را از سخن گفتن با این حال رادیکال به نظر می رسید در آن زمان شامل مهم و نگران کننده دانه از حقیقت است. دانشگاه استنفورد یکی از بزرگترین کارفرمایان در دره سیلیکون یک منطقه که در آن میزان بیکاری در حد جلبک عرضه مسکن. پالو آلتو شامل 3.54 شغل برای هر واحد مسکن قرار دادن فشار رو به بالا بر اجاره در شهرستانها که در آن پالو آلتو کارگران در واقع زندگی می کنند. هیچ کس انتظار استنفورد به تنهایی برای کاهش این فاصله اما زمانی که تحت فشار قرار دادند به ساخت بیشتر مسکن استنفورد منحرف مسئولیت و سپس ادعا می کند آن است که در حال حاضر انجام می دهند کافی است. کارگران خدمات در دانشگاه استنفورد مانند دیگر ثروتمند دره سیلیکون موسسات اغلب مجبور به انتخاب بین خدا رفت و آمد و ناکافی محلی گزینه های مسکن -- از این رو خط rv ها در El Camino Real, فقط فراتر از محدوده استنفورد حباب.

جامعه محلی و اعضای خشمگین استنفورد را ناشی از خست انفعال. من پس از صحبت با یک قبلا unhoused که به نام استنفورد "غول قرون وسطی قلعه بر روی تپه." او اظهار تاسف کرد: "حداقل آنها می تواند انجام دهد این است که باید کمی دهقانی ایجاد کرد و زمانی که آنها جلو پل متحرک را در پنج ساعت در بعد از ظهر اجازه دهقانان ترک قلعه و رفتن در زندگی کوچک خود را ایجاد کرد."

در ضمن استنفورد فارغ التحصیلان تشکیل می دهند بخش عمده ای از سیلیکون ولی نیروی کار و آوردن استنفورد را تعصبات با آن است. مدرسه ما بیداد ارزش تغییر اجتماعی از طریق "نرم" و "تفکر طراحی" است که مناسب در برخی از زمینه اما نه panaceas به هر بیمار اجتماعی. در حالی که وجود دارد مقدار زیادی از برنامه های کلاس و باشگاه است که فراتر از این buzzwords, آن را قطعا ممکن است به صرف چهار سال در دانشگاه استنفورد و هرگز درگیر با مشکلات اجتماعی در یک پایدار و بحرانی راه — و تا ما فارغ التحصیل از دانشگاه استنفورد با چشمگیر résumés بالا و جاه طلبی و همان خطرناک نقاط کور به ما alma mater. استنفورد ارائه می دهد فراوان شغلی مشاوره منابع اما چند فرصت برای بازجویی چگونه خود ما مسکن و حرفه ای انتخاب سوخت نابرابری های اجتماعی و اقتصادی.

مدرسه ما این است که یک فقیر مدل مدنی مسئولیت مباهات خود را در حل مشکلات بدون تصدیق آن است که چگونه دخیل در آنها است. این starkest نمونه ای از این نگرش است که در دانشگاه با رویکرد به تغییر آب و هوا. در عمل باعث خشم و الگوی رفتاری شایسته طنز, دانشکده سنا رای دادند در مقابل سوخت های فسیلی سرمایه گذاری فقط یک هفته پس از استنفورد اعلام کرد که ایجاد یک مدرسه متمرکز آب و هوا و پایداری. روز بعد به عنوان اعتراض به خشونت پلیس شروع به جارو ملت کشيش Persis Drell ارسال یک ایمیل به دانشگاه استنفورد جامعه با خط موضوع "مقابله با نژادی و بی عدالتی است." پیام او بر استنفورد تعهد به "با استفاده از دانشگاه منابع فکری و سرچشمه استعداد بیشتر به آدرس اجتماعی نابرابری" و در عین حال مارتین لوتر کینگ جونیور آموزش و پژوهش موسسه باقی می ماند که در یک ساختمان موقت, کشید نادیده گرفته شده و بودجه کافی است.

این قطعه ممکن است به نظر می رسد مانند انعکاس یک سرخورده soon-to-be-alumna که یک بار احساس غرور و افتخار در دانشگاه استنفورد است و در حال حاضر آماده به می گویند خوب است رهایی. که قطعا مورد نیست. تناقض عشق من از دانشگاه استنفورد تنها عمیقتر پس از رخصتی بهار از سال 2017, وقتی که من عقب کشیدم در این پیشنهاد که استنفورد ممکن است برخی از سرزنش برای بحران مسکن. استنفورد را به همدستی در بی عدالتی کم نمی کند از شادی و هدفمند بودن جلسات که احساس کردم تقریبا هر روز از من در مقطع کارشناسی حرفه ای است. از طریق آخرین هفته از سه ماهه زمستان من هنوز هم احساس سحر و جادو هر وقت من biked طریق اصلی چهار در غروب نگاه کردن بر روی پردیس از اوج ظرف یا خانه راه می رفت از یک سخنرانی است که من ساخته شده در جهان نگاه در یک نور جدید.

من احساسات متناقض نسبت استنفورد — سایت من باور نکردنی کالج تجربه و هدف از ناکامی من — می تواند برای برخی از لحظات عجیب و غریب از ناهماهنگی شناختی. در طول یک ساعت من می تواند به شدت موافق با یک مقاله در یک ملی newsmagazine که انتقاد استنفورد را COVID تحقیقات و شکستن در اشک چون من از دست پردیس بسیار است. من شرمنده هستم که در دانشگاه استنفورد بر خلاف رقیب خود مدرسه امتناع محروم از سوخت های فسیلی, اما من هنوز هم عینک من "باک Ferkeley" سرعت باد در هر بازی و تشویق کاردینال با غرور و افتخار. من گرامی جشن کارشناسی حوادث مانند ارشد شب و احزاب بلوک در ردیف حتی اگر من می دانم که دانشگاه استنفورد می تواند بهتر و اختصاص منابع آن به مواد غذایی ناامن دانشجویان تحصیلات تکمیلی.

رویکرد من به دانشگاه استنفورد بود مسلما کمی ریاکارانه. در بیشتر روزهای من کنار من سوء ظن در مورد استنفورد و فقط لذت می برد چه کالج ارائه شده بود. من نشسته در حیاط روستایی و basked در کالیفرنیا آفتاب سپاسگزاری و غیرانتقادی. هر بار که من از طریق اصلی چهار من احساس surrealness. چیزی در مورد آن یاد تصاویر همیشه ساخته شده من فکر می کنم:"صبر کنید, این جایی است که من در حال حاضر هستم. آیا من واقعا رفتن به دانشگاه استنفورد? چگونه من خیلی خوش شانس؟" البته در آن طول می کشد بسیاری از کار به حفظ که ناب استنفورد مناظر. Landscapers متولیان و دیگر کارگران خدمات حفظ و دانشگاه ما کارت پستال-کامل است. در بازگشت استنفورد رفتار آنها را به عنوان کمتر-از-تکمیل اعضای جامعه ما تنها با توجه به تندرستی خود را هنگامی که تحت فشار برای انجام این کار. آن زمان هفته پایدار فعالیت های دانشجویی برای دانشگاه استنفورد به توافق به پرداخت ادامه برای subcontracted کارگران است. با تغییرات قریب الوقوع به مسکونی زندگی بسیاری از کارگران در صورت نامشخص آتی حتی پس از خدمت استنفورد برای چندین دهه و ساخت پردیس مانند خانه احساس برای نسل از دانش آموزان است. من ناراحت کننده دانشگاه استنفورد را باریک مفهوم جامعه اما من به درو مزایای مادام العمر از ممتاز محل در درون آن.

امروز من فارغ التحصیل خواهد شد از یک موسسه وجود دارد که به دلیل Leland Stanford که اعلام کرد که او "ترجیح می دهند[red] سفید رایگان شهروندان به هر طبقه یا نژاد" استثمار کارگران چینی و با استفاده از ثروت خود را برای ساخت یک مدرسه در سرقت Muwekma Ohlone زمین. اما هیچ مقدار از شرم در دانشگاه استنفورد تاریخ و یا در حال انجام آن همدستی در بی عدالتی می تواند نفی شادی رشد و کشف است که من با تجربه در این محل است. آن است که ریاکارانه برای همیشه لطفا برای گرامی داشتن خاطرات من در دانشگاه استنفورد و حتی احساس سپاسگزار برای آن ؟ ممکن است برای نگه استنفورد غرور اخلاقی راه است ؟ به عنوان یک alumna, این سوال سخت است که من از خودم در هر زمان استنفورد می فرستد جمع آوری کمک مالی درخواست. من نمی دانم آنچه در آن خواهد شد را برای استنفورد برای متقاعد کردن من برای ارسال در یک بررسی روزی. من قول می دهم این است که من همیشه تشویق استنفورد حتی زمانی که کال باعث می شود انتخاب های بهتری برای این سیاره است. من افتخار خواهد بود که دانشگاه استنفورد به عنوان یک نیروی خوب در جهان و آوازی که در آن می افتد کوتاه. من سعی خواهد کرد برای حفظ تعادل دشوار بین قدردانی و نقد و نگه دارید هل دادن استنفورد به ارزش عشق من برای آن است.

تماس با کورتنی Cooperman در ccoop20 'در stanford.edu.

روزانه متعهد به انتشار یک تنوع از op-eds و نامه به سردبیر. ما دوست دارم به گوش افکار خود را. ایمیل و نامه به سردبیر به eic 'در' stanforddaily.com و op-ed ارسالی به نظرات 'در' stanforddaily.com.

به دنبال روزانه در Facebook, Twitter و Instagram.