هرگز آنقدر طول نکشید که اندرو ویگینز به بازیکنی ارزشمند در NBA تبدیل شد. ویگینز بر اساس اجماع نامزد شماره 1 در کلاس دبیرستان خود بود و او حتی پس از طبقه بندی مجدد و رفتن به کالج یک سال قبل در صدر باقی ماند. حتی قبل از شروع تنها فصل خود در کانزاس، او پس از مقایسه با لبرون جیمز و تریسی مک گریدی و حتی لقب "میپل جردن" به طور گسترده به عنوان شماره 1 بالقوه در کل در نظر گرفته می شد.
پیش نویس گزارش های پیش نویس اولیه پتانسیل دفاعی ویگینز و ورزش غیرمعمول او را تحسین کرده است، و اغلب به این نکته اشاره می شود که تنها چیزی که بین جناح انفجاری کانادایی و ستاره نهایی قرار دارد، توسعه غریزه قاتل به عنوان یک گلزن است. تولید تهاجمی او در دانشگاه. در موقعیت های انتقالی آمد، نه در نیمه زمین. طبق این تئوری، ویگینز فوراً مدافع خوبی خواهد بود، که به او زمان می‌دهد تا روی بازی تهاجمی خود کار کند و تبدیل به ستاره‌ای شود که تقریباً مطمئناً تبدیل خواهد شد.
البته اینطور نبود. در شروع فصل جدید، نیل پین خودمان نوشت که مشخصات آماری ویگینز به چشم‌اندازی اشاره می‌کند که در کلاس به استاد سوینگمن جیمز پوزی نزدیک‌تر از ستاره‌ای مانند لبرون است - و ارزیابی پین در نهایت روشن شد.
ویگینز در چند فصل اول حضورش در NBA به طور قابل توجهی در حمله بهتر از دفاع بود، و تنها چیزی که مردم بیشتر نگران آن بودند - توانایی ضربه زدن به خودش - شاید تنها مهارت سطح بالای او بود. ویگینز یک ریباند بسیار بد برای اندازه و موقعیتش بود، او به ندرت برای هم تیمی هایش موقعیت ایجاد می کرد، به طور موثر از هیچ نقطه ای به جز محوطه دور لبه شوت نمی زد و مرتب به خاطر تلاش های ضعیفش مورد انتقاد قرار می گرفت.
این انتقاد تا جایی افزایش یافته است که قبل از موافقت با پیشنهاد تمدید قرارداد پنج ساله و حداکثر 148 میلیون دلاری به ویگینز در سال 2017، گلن تیلور، مالک تیم مینه‌سوتا تیمبرولوز می‌خواست با ویگینز ملاقات کند تا او را تحت تأثیر قرار دهد که «چیزهایی وجود دارد که به او نیاز دارم. برای، و این تعهد به بازیکنی بهتر از امروز است.» زمانی که گرگ ها به ویگینز این حداکثر تمدید را دادند، او به سرعت تبدیل به یک آلباتروس و یکی از معدود بدترین قراردادها در NBA شد.
سپس ویگینز، همراه با یک انتخاب دفاعی راند اول و یک انتخاب دور دوم، توسط گلدن استیت وریرز جایگزین شد تا جایگزین D'Angelo Russell، Jacob Evans و Omar Spellman شود. از زمان معامله - و به ویژه امسال - ویگینز به آرامی اما مطمئناً به بازیکنی با ارزش مثبت تبدیل شده است. او هنوز آن سوپراستاری نیست که در زمان خود به عنوان یک مشتری بالقوه معرفی شده بود، اما ارزشمند شده است. دو طرفه عضو یکی از بهترین تیم های NBA.
ویگینز که هنوز 26 سال سن دارد، تقریباً در هر رکوردی در میانه بهترین فصل خود در NBA است. او میانگین 18.4 امتیاز، 4.5 ریباند و 1.8 پاس منجر به گل را در 30.9 دقیقه در هر شب به دست آورد. اینها اعداد متوسطی هستند، اما زمینه اطراف آنها اهمیت دارد. ویگینز بهترین شوت های دوران حرفه ای خود را با 53.7 درصد در شوت های دو امتیازی و بهترین های دوران حرفه ای خود را با 40.8 درصد در سه ضرب به ثمر رساند، در حالی که بیش از 5 مورد از آنها را در رقابت به ثمر رساند. نتیجه بهترین نتیجه در دوران حرفه ای او 59.0 درصد نرخ شوت واقعی است، که 6 درصد بهتر از میانگین لیگ است، و این اولین بار در دوران حرفه ای او است که با شوتزنی خود امتیازاتی را به آن اضافه می کند. او تقریباً بهترین گزینه تهاجمی برای تیمش نیست، اما استفاده بالاتر از حد متوسط را دارد و بهتر از کلیپ میانگین امتیاز می گیرد. این بسیار ارزشمند است، به خصوص برای تیمی که وابسته به گزینه گلزنی ابرنواختری است، همانطور که Warriors از استفن کوری است.
مهمتر از همه، ویگینز نیز بیش از هر زمان دیگری به درک پتانسیل دفاعی نزدیک می شود که بسیاری در او به عنوان یک چشم انداز می دیدند. در میان 192 بازیکنی که 500 دقیقه یا بیشتر در این فصل بازی کرده‌اند، ویگینز از یازدهمین حریف سرسخت خود بر اساس سختی مسابقه Bball-Index دفاع کرد. او در آن مسابقات بسیار خوب عمل کرد و در نهایت از ترکیب اندازه، طول، قدرت و ورزش استفاده کرد که در وهله اول او را به چنین چشم‌انداز جذابی تبدیل کرد. مقداری جمع می کند شروع کل دفاع وزوز می کند و ثابت کرده است که یک چرخ دنده کلیدی در آنچه تاکنون بهترین دفاع NBA بوده است با چند امتیاز به ازای هر 100 مالکیت.
همه را کنار هم بگذارید و در هشتمین فصل حضورش در NBA، ویگینز در نهایت به عنوان یک شرکت کننده بالاتر از حد متوسط از طریق معیارهای همه کاره مانند Box Plus-Minus و برنده های سهم 48 دقیقه ای به تصویر کشیده شد. او همچنین برای دومین بار در دوران حرفه‌ای خود یک امتیاز کلی از RAPTOR و برای اولین بار برای حمله و دفاع امتیاز مثبت دارد.
چقدر نادر است که یک بازیکن اینقدر طول بکشد تا در هر دو انتهای زمین به یک نتیجه مثبت خالص برسد؟ بر اساس پایگاه داده تاریخی RAPTOR ما، 3,484 بازیکنی وجود دارند که از سال 1985 حداقل یک دقیقه در NBA بازی کرده اند. از این بازیکنان، تنها 556 بازیکن حداقل یک فصل را با امتیاز RAPTOR مثبت در هر دو طرف توپ در حالی که حداقل 1000 دقیقه در 82 بازی تیمی بازی کردند، ثبت کردند. از میان این گروه 556 نفری، تنها 50 نفر این اولین فصل مثبت دو طرفه را حداقل تا هشتمین سال حضورشان در لیگ منتشر نکردند.
این لیست شامل طیفی از کهن الگوهای بازیکن است. نگهبانان، بال ها و توپ های بزرگ، اصلی و توپ های دفاعی، پسران سه بعدی و خبررسان وجود دارد. 20 انتخابات بخت آزمایی سابق، 8 نفر 5 برتر سابق و (از جمله ویگینز) سه انتخابات عمومی قبلی شماره 1 وجود دارد، در حالی که 10 انتخابات دور دوم و شش بازیکنی که انتخاب نشده اند نیز وجود دارد.
ارزش آنها در هر دو طرف مدتی طول کشید تا توسعه یابد
بازیکنان NBA *، که اولین فصل آنها با امتیازات RAPTOR مثبت برای حمله و دفاع در هشتمین سال یا بعد از آن، در سال 1985 آمد.
به طور مشابه، این اولین باری است که امتیاز کلی RAPTOR ویگینز از +1 فراتر می رود، که به این معنی است که او در هنگام حضور در زمین، بیش از 1 امتیاز به ازای هر 100 مالکیت به نتیجه تیمش اضافه می کند. حرکت به این معیار به ما امکان می‌دهد بازیکنانی را بگیریم که مشارکت‌شان به یک سر زمین تمایل داشت و نه به طرف دیگر، اما همچنان به اندازه‌ای بزرگ بود که آنها را به وضوح مثبت نشان دهد.
باز هم، تنها 50 بازیکن وجود دارند که تا هشتمین فصل خود در NBA یا بعد از آن، اولین امتیاز کلی RAPTOR خود را با +1 یا بالاتر ارسال کنند. این لیست کمی متفاوت از موارد فوق است، اما همچنین شامل طیف گسترده ای از کهن الگوهای بازیکن، از جمله 18 انتخاب بخت آزمایی و شش انتخاب برتر قبلی است، اگرچه ویگینز تنها شماره 1 سابق در کل است که واجد شرایط است.
کل مشارکت آنها مدتی طول کشید تا توسعه یابد
بازیکنان NBA * که فصل اول آنها، بالاتر از امتیاز کلی +1 RAPTOR، در هشتمین سال یا بعد از آن، در سال 1985 آمدند.
به طور خاص، مربی ویگینز (استیو کر) در هر دو لیست ظاهر می شود، در حالی که یکی از پیشینیان او در مهاجم کوچک واریرز (هریسون بارنز) در لیست دوم ظاهر می شود. بارنز در ابتدای کار خود به عنوان ویگینز مورد انتقادات مشابهی قرار گرفت، اگرچه این انتقاد بیشتر به خاطر برآورده نکردن انتظارات بود تا اینکه به خاطر یک نیروی منفی در دادگاه. با این حال، بارنز زمان زیادی طول کشید تا خود را در نقش مکمل سبک سه و دی، که از زمان ورود به NBA بازی کرده است، به حداکثر برساند، همانطور که ویگینز مدتی طول کشید تا خودش را در این نقش تثبیت کند.
هر بازیکنی قرار نیست بهترین سگ تیمش باشد - حتی هر بازیکنی که بهترین پتانسیل در کلاس خود بود و به ظاهر از سنین پایین برای این نقش انتخاب شده بود. تقصیر او نبود که ویگینز به‌عنوان چشم‌اندازی به سبک لبرون، مک‌گریدی، دورانت متورم شد، اما سر و صدا - همراه با قرارداد بزرگ او - مطمئناً بر درک جمعی ما از او در طول سال‌ها تأثیر گذاشت.
ویگینز که از مسئولیت و فشار برای حمل تیم در هر دو انتهای زمین رها شده بود، در عوض تمام تلاش خود را کرد تا مهارت‌های خود را به حداکثر برساند و به‌عنوان بخش اصلی تیمی که کل آن بیشتر از مجموع اجزای آن است، قرار بگیرد. او بازیکن یک نسل نیست، اما بعد از مدت ها بالاخره خوب شد. و ارزش جشن گرفتن را دارد.
نیل پین در این مطالعه مشارکت داشت.
جدیدترین ما را بررسی کنید پیش بینی های NBA.
[ad_2]
مقالات مشابه
- رپورتاژ دانشگاهی
- علائم ژنیکوماستی چیست؟
- چرا من زانو زدن
- نظامی تجدید نظر لینک کلیک کنید برای مؤتلفه نمادهای نیروی دریایی به ممنوعیت مؤتلفه پرچم
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- Coronavirus: 5 more deaths reported in Escambia, Santa Rosa counties on Saturday
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- بهترین دکتر نازایی در تهران: انتخابی مهم برای درمان نازایی
- تحقیق خلاصه: پناهگاه در محل اثرات آتش سوزی جنگل پیش بینی سطح فقر برآورد
- UCLA در اخبار 3 ژوئن 2020