'غم و اندوه لباس برای فارغ التحصیلی': یادداشت های ما نیمه به پایان رسید در ماه ژوئن

پیدا کردن به عنوان امیلی دیکنسون به ما می گوید در شعر #870, اولین عمل می کنند — و این است که در ابتدا از ما عمل می کند که بسیاری از ما خودمان را پیدا کنید در کالج شروع می شود. اما روبرتو Bolaño در رمان 2666, می داند که این عمل پیدا کردن آسان نیست که یک خیره کننده سرگیجه همراه با آن است.

زمانی که یکی از شخصیت ها اسپینوزا اذعان می کند که او هرگز نوشتن ادبیات Bolano مشخصه این لحظه به عنوان "آغاز تنهایی خود و یک جریان ثابت (یا سیل) از قطعنامه اغلب متناقض و یا غیر ممکن است برای نگه داشتن." اسپینوزا "هرگز یک نویسنده داستان و در راه خود او شجاع بود." اگر چه Bolaño کست این بینش از نظر تحت اللفظی انتخاب بین زندگی هنرمند و تشکیل نشده خالی از نیمه به پایان رسید و نیمه آغاز شده تصویر خود را فراتر از ويژگی Espinoza شرایطی. در واقع Bolaño alights در اینجا در این بازی ساده اما دشوار تحقق است که ظاهر نامحدود امکان برخی از ما ممکن است احساس کرده اند — یک ایده ممکن است ما نسبت به جوانان ساده لوحی امید یا کوری — در نهایت باید به پایان برسد.

برای پیدا کردن آنچه ما را به از دست دادن آنچه که ما می تواند شده اند. و به اعتراف به خودمان که سند چشم انداز از سرشاری که یک بار پایدار ما نمی توانیم گذشته یک عمل شجاعت یکی از نامردی. برای برخی از, این تحقق می رسد در اوایل به عنوان آن را برای دوستم که در سن 13 سالگی و کمتر از هر کس در اطراف او متوجه شد که یک حرفه ای به عنوان یک بازیکن حرفه ای بسکتبال ممکن است ممکن است. این مورد برای من دانشجوی سال اول هم اتاقی که از ابتدا می دانست که او می خواست به مطالعه علوم کامپیوتر و هرگز منحرف در این چهار سال که من شناخته شده اند ، و برای برخی این توهم infinitude هرگز وجود نداشته و در همه waylaid توسط شرایط و ظلم و ستم. برای من اما گمان من برای دیگران مثل من, تحقق زندگی محدودیت و همراه آن انتشار طولانی-برگزار ممکن است در آینده اتفاق می افتد در دانشگاه استنفورد. همانطور که ما راه رفتن را از طریق باغ بلوط در هنگام غروب و یا دروغ در بتن-دیواری اتاق خواب سیل از, جدید, های متناقض و غیر ممکن است برای حفظ قطعنامه سراسیمه در را پر کنید که در حال حاضر خالی مجلسی که در آن زمانی که ما برگزار شد و ما infinite dreams.

من مورد به خصوص stark: در اواخر زمستان سه ماهه من در سال سوم مردم در محوطه دانشگاه به اعتقاد من یک مهندس اگر چه من تا به حال اعلام کرد حل و فصل و در زبان انگلیسی به عنوان یک دانشجوی سال دوم. حتی در حال حاضر من می توانم درک خود را از سردرگمی است. من SymSys لیوان یک گنج از اعلام عمده گرد و خاکی نشسته بر روی یک قفسه در خانه هنوز هم زمزمه های گاه به گاه وعده از آنچه ممکن است شده اند.

با گذشت زمان من در دانشگاه استنفورد من خود به عنوان رشته علوم کامپیوتر نمادین سیستم های ریاضی و محاسباتی علوم, سیاست, اقتصاد, زبان شناسی, زبان انگلیسی (نوشتن خلاق) و انگلیسی (ادبیات). من هنوز هم حسادت بسیاری دیگر از رشته های اصلی (shoutout به انسان شناسی, جامعه شناسی ادبیات تطبیقی, فلسفه کلاسیک و مطالعات مذهبی). در یک گفتگو با یک, به خصوص کنجکاو همسایه من, اولیه, اعلام, که من می خواستم به یک "غیرمتعارف هنرمند" ملاقات با یک مرده بیان تا من توضیح داد که واقعا من می خواستم برای نوشتن یک قطعه از ویژگی های و یا دو برای نیویورکر.

اما آنچه در حال حاضر شما ممکن است بپرسید? خود و کامل است. آغاز و همراه آن سیل ، من غصه دار از دست دادن بی نهایت ممکن است و من در بر داشت یک عمده هویت یک هدف گام بعدی — ظاهرا همه ما. ما را از دست ما استنفورد آدرس ایمیل زودی خداحافظی 18,000 خوانده نشده! و هنر و صنعت جدید امضا در مکان های دیگر. ما را به زینت نام ما را با عنوان demarcating ما به این یا آندانشمند یا عملکرد-هنرمند جامعه سازمان و یا سرمایه گذاری بانک. اما همه ما باید از حق در اینجا و در حال حاضر آنچه در آن است که ما در حال فارغ التحصیل شدن به?

آن است که دیگر زمان برای ما آزمایش خود در شکلگیری; چنین indulgences لوکس هستند به عنوان دور به عنوان گذشته است که می گویند آنها قابل تصور و قابل فهم اما devastatingly قابل دسترسی است. ما می توانید تصور کنید آنچه که ممکن است شده اند: در زمان هستند که این ما خودمان را پیدا کنید در فارغ التحصیلی جونس در ساندویچ کوچک جداول در حرارت خشک با کسانی که ما در آرنج و دیپلم ما با خیال راحت جمع دور در کیف پول یا کیف. ما را چه تجربه مری Ruefle در من "مالکیت خصوصی" تماس سبز "غم و اندوه" که در آن "سبز, غم و اندوه, غم و اندوه, لباس برای فارغ التحصیلی آن است که غم و اندوه از ماه ژوئن براق توستر به عنوان آنها در جعبه روی میز گذاشته قبل از یک مهمانی, بوی توت فرنگی و چکیدن کباب به بلعیدم."

در ماه ژوئن امسال وجود خواهد داشت هیچ اشاره توت فرنگی در هوا. سفید لباس فارغ التحصیلی خواهد ماند رسمی و فشرده در زیر شلواری باز نشده. چشمه را از تماس های بیهوده برای غوطه ور انگشتان پا و بدن که در واقع آنها را در دیگر halcyon اوایل روز تابستان است. غیر قابل مقایسه از دست دادن برای همه ما است. در ماه ژوئن امسال است عجین با چه Ruefle تماس "صورتی غم [...] غم و اندوه از محرومیت از رفتن بدون نیاز به فرو کردن زمانی که گلو شما که هیچ بزرگتر از طب سوزنی پین."

و در عین حال پیدا کنم که به جای cinematically concocting برای خودم چه ممکن است من فکر می کنم بی وقفه از آنچه بود: از سال 1848 از سال 1968 از همه کسانی که دیگر گذشته لحظات که در آن مردم خودشان را در بر داشت نفس نفس در آستانه چیزی بهتر است. بدون این ژوئن است نه ماه ژوئن ساندویچ جداول. آن است که در ماه ژوئن از من دیدن شما صحبت به همکلاسی های ما را هرگز دوباره.

تماس با من مذهبی اما من خودم به اعتقاد این چیزی که فیلسوفان تماس گشتالت. برای Jan Zwicky در تجربه معنی, "گشتالت درک است بینش به چه چیزهایی چسبیدن به هم. این است که درک است که یک چیز یا وضعیت آویزان با هم; و این حساسیت به ساختاری پژواک بین آن چیز و یا وضعیت و دیگران". و یا به عنوان رابرت برسون می نویسد: در یک دیدگاه در سینما بلکه در ارتباط با یک گشتالت, "تصاویر مانند کلمات در یک فرهنگ لغت هیچ قدرت و ارزش جز از طریق موقعیت خود و ارتباط." جان برگر, این است که ماهیت نقاشی: "برخورد این دو انرژی خود گفت و گو نمی کند و باید به شکل سوال و جواب. این وحشی و inarticulated گفت و گو است. برای حفظ آن نیاز به ایمان است."

موقعیت و ارتباط و گفت و گو و راه کارهای چسبیدن به هم. چه گشتالت از این از دست رفته, تغییر ژوئن ؟ که می توانید آن را ببینید ؟ همانطور که ویرجینیا وولف توضیح می دهد که "تنها مشاوره, در واقع, که یک فرد می تواند به دیگری در مورد خواندن است و به هیچ توصیه به غریزه خود را دنبال کنید برای استفاده از دلیل خود را برای به نتیجه گیری خود را." سیل من می ترسم باید ادامه یابد. ما باید حل کنیم باید شبهه, برای, بعد از همه, این است, امیلی دیکنسون عبارت "محدود به شکست اما بی نهایت برای سرمایه گذاری" و این نهایت چیزی است که ما باید نگه دارند و شروع به رسمیت شناختن. اگر آن است که بی نهایت به سرمایه گذاری و سپس ما ممکن است پیدا کرده اند راه ما بازگشت به آغاز کالج — آن زمان که امکانات بی نهایت نقطه چین چشم انداز ما — دوباره.

این بار اما من به درخواست چیزی کمی متفاوت از ما آنهایی که پیدا کردن خودمان تعجب آنچه اتفاق افتاده این ماه های ژوئن و آنچه که ما می توانید انجام دهید. به درجه ای که ما می توانیم, ما باید به دنبال دیدن این لحظه را برای آنچه در آن است به انجام آنچه ما می توانیم برای جبران که در آن ما شود و در ادامه به قطعنامه حتی اگر آنها همیشه خواهد بود "متناقض و یا غیر ممکن است برای نگه داشتن."

ما باید همه شروع به نظر خودمان را به عنوان شاعران ما حاضر به عنوان افراد متعهد به لذت و دائمی آزمایش در شکل دادن به عنوان شهروندان که می دانم که درک خودمان باز می شود ما به کسانی که در اطراف ما بیش از حد. اگر ما را انتخاب کنید به نظر خودمان را در این راه ما را تا Zwicky حس شاعر را وظیفه: "برای حرکت به سمت ساختار رزونانس او تشخیص به طوری که ما به عنوان خوانندگان می توانید از طریق شعر به یک راه جهان است." در حال حاضر جهان تبدیل شده است و چیزی است که هیچ یک از ما می تواند پیش بینی کرده اند. و هدف ما به عنوان ما به جلو رفتن باید برای دیدن آنچه که می ایستد بلافاصله قبل از ما.

امیلی Elott '20 بود یک میز سردبیر در نظرات برای حجم 255 و 256.

تماس با امیلی Elott در elotte 'در' stanford.edu.

روزانه متعهد به انتشار یک تنوع از op-eds و نامه به سردبیر. ما دوست دارم به گوش افکار خود را. ایمیل و نامه به سردبیر به eic 'در' stanforddaily.com و op-ed ارسالی به نظرات 'در' stanforddaily.com.

به دنبال روزانه در Facebook, Twitter و Instagram.